ျမစ္ေရ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနသကဲ့သို႔ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းသည္လည္ ထာဝရစဥ္ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိသည္။ စၾကာဝဠာ၊ ကမၻာ၊ သက္ရွိသက္မဲ့ ေလာကမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အမွန္တရားမ်ားကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္သည့္၊ ဒႆနိက စနစ္သည္လည္း ယခင္က ျဒပ္ထုမဲ့ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေဝဖန္သံုးသပ္သည့္ စနစ္ကို အသံုးျပဳလာပါသည္။ သိပၸံ၏တြ႔ရွိခ်က္မ်ားကုိ အေျခခံ၍ ဆင္ျခင္သံုးသပ္သည့္စနစ္ကုိ က်င့္သံုးလာပါသည္။ သိပၸံပညာသည္လည္း လူသားတို႔၏ ျမင္နိဳင္ေသာ စြမ္းရည္၊ ၾကားနိဳင္ေသာ စြမ္းရည္၊ စမ္းသက္နိဳင္ေသာ စြမ္းရည္တို႔ကုိ တိုးျမွင့္ေပးနိဳင္ေသာ ေခတ္မီကိရိယာမ်ားကို ႀကံဆ တီထြင္ၿပီးလွ်င္ သဘာဝ၏ အမွန္တရားကို စူးစမ္းရွာေဖြလ်က္ရွိသည္။ လူသားတို႔၏ ဆင္ျခင္စဥ္းစားနိဳင္ေသာ စြမ္းရည္ကုိပါ တုိးျမွင့္နိဳင္သည့္ ကြန္ပ်ဴတာမ်ား ကုိလည္း တီထြင္ေဖာ္ထုတ္နိဳင္ခဲ့ၿပီသည္။ တစ္ဆယ့္ကိုးရာစုႏွစ္က စတင္အရွိန္ယူခဲ့ၿပီး ဆယ္စုႏွစ္တြင္ တစ္ဟုန္ထုိး တိုးတက္လာေသာ သိပၸ၏ စြမ္းရည္ေၾကာင့္ ယေန႔လူးသားတို႔သည္ ယခင္က မျဖစ္နိဳင္ဟု ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ၾကသည့္ အံ့ဖြယ္ရာမ်ားစြာကို တီထြင္က အသံုးျပဳေနၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ကုန္ခ်ိန္တန္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ တင္ေဆာင္နိဳင္ေသာ သေဘၤာမ်ားကုိလည္း တီထြင္ခဲ့ၾကၿပီ။ က်ည္ဆန္ကဲ့သုိ႔ လ်င္ျမန္ေသာ ရထားမ်ားကုိလည္း အသံုးျပဳေနၾကၿပီ။ ခရီသည္ ရာေပါင္းမ်ားစြာကုိ တင္ေဆာင္ကာ ကမၻာ့လိုရာေဒသသို႔ ၂၄နာရီအတြင္း ပ်ံသန္းနိဳင္သည့္ ေလယာဥ္ ႀကီးမ်ားသည္လည္း ေပၚေပါက္လာၾကာၿပီ။ သိပၸံကိရိယာမ်ားကုိ တက္ဆင္ထားေသာ ၿဂိဳဟ္တုမ်ားႏွင့္ အာကာသယာဥ္ စခန္းသည္လည္း ကမၻကို ပတ္ပ်ံလ်က္ရွိၾကသည္။ ကမၻာေျမျပင္ေပၚ မည္သည့္ေနရာ၌မဆို ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ သတင္းမ်ားကုိ တစ္ကမၻာလံုးသို႔ တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ရုပ္သံျဖင္ လႊင့္ျပနိဳင္ေသာ ေခတ္သုိ႔လည္းေရာက္ပါၿပီး။ ဤသို႔ အံ့ခ်ီးဖြယ္ေကာင္းေကာင္ တိုးထက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ
က်ေနာ္တို႔ ေတာရြာကေလးမ်ားမွာဆိုလွ်င္ စတုတၳတန္းေအာင္ျမင္ၿပီး ေက်ာင္းမေနနိဳင္တဲ့ ကေလးသူငယ္ေလးေတြမ်ားပါတယ္။ ေတာရြာဆိုေတာ့လဲ ဖြင့္ၿဖိဳးမႈကလဲနည္းပါး ကေလးသူငယ္ေလးေတြက လည္း ပညာေရးကနိမ့္ေတာ့၊ အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတကလည္း နည္းပါလာတယ္။ ေတာရြာေတာဓေလ့မွာ အဓိကကေတာ့ လူႀကီးေတြ အသိဥာဏ္နည္းပါးမႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ အသိဥာဏ္မရွိၾကတာက ပညာေရးကို ေလးတန္းေလာက္နဲ႔ေၾကနပ္ခဲ့ ၾကာတာကို။ က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာဆို ပညာနညး္ပါးလာေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးျပန္ႀကီးသြားရမွာကိုေၾကာက္လာၾကာတယ္၊ ေၾကာက္လာေတာ့ မေရာက္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့ မေရာက္ေတာ့ အၾကားျမင္ ဗဟုသုတနည္းပါးလာၾကတယ္။ လူႀကီးေတြ ညံ့ဖ်င္းလာေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးသူငယ္ေတြပါ ေရာဂါပိုးမ်ားလို႔ ကူးဆက္ကုန္ၾကတာေပါ့၊ မရွိႏြမ္းပါ ကေလးသူငယ္ေတြ ပညေရး ျမွင့္တင္ တဲ့ အေနနဲ႔ ဆရာေတာ္ဦးသီလာနႏၵက ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားစြာျဖင့္ ခုလို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း ဖြင့္လစ္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္လိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္ေလး(ေရႊဘုိၿမိဳ႔နယ္)မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းေပါင္း (၈)ေက်ာင္းမွ်ရွိပါသည္။ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာ မတက္နိဳင္တဲ့ ကေလးသူငယ္မ်ားစြာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းေတြက ပညာဒါနျပဳလုပ္ထားတာဟာျဖင့္ လြန္စြာဝမ္းသာစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ခုဆိုလ်င္ က်ေနာ္တို႔ေတာရြာေလးမွာ ဆယ္တန္းတက္ေတြေကာ ဆယ္တန္းေအာင္ေတြေကာ မ်ားျပားလာတာေတြ႔ရတာဟာျဖင့္ ဝမ္းသာမဆံုးျဖစ္မိပါတယ္။ ေနာက္ေႏွာင္မွာ လူထုေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လင္းလက္လာမဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြလို႔လဲ ေတြးမိၿပီး ဝမ္းသာမဆံုး တၿပံဳးၿပံဳး ျဖစ္ရပါသည္။
က်ေနာ္တို႔ ေတာရြာကေလးမ်ားမွာဆိုလွ်င္ စတုတၳတန္းေအာင္ျမင္ၿပီး ေက်ာင္းမေနနိဳင္တဲ့ ကေလးသူငယ္ေလးေတြမ်ားပါတယ္။ ေတာရြာဆိုေတာ့လဲ ဖြင့္ၿဖိဳးမႈကလဲနည္းပါး ကေလးသူငယ္ေလးေတြက လည္း ပညာေရးကနိမ့္ေတာ့၊ အသိဥာဏ္ ဗဟုသုတကလည္း နည္းပါလာတယ္။ ေတာရြာေတာဓေလ့မွာ အဓိကကေတာ့ လူႀကီးေတြ အသိဥာဏ္နည္းပါးမႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ အသိဥာဏ္မရွိၾကတာက ပညာေရးကို ေလးတန္းေလာက္နဲ႔ေၾကနပ္ခဲ့ ၾကာတာကို။ က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာဆို ပညာနညး္ပါးလာေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးျပန္ႀကီးသြားရမွာကိုေၾကာက္လာၾကာတယ္၊ ေၾကာက္လာေတာ့ မေရာက္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့ မေရာက္ေတာ့ အၾကားျမင္ ဗဟုသုတနည္းပါးလာၾကတယ္။ လူႀကီးေတြ ညံ့ဖ်င္းလာေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးသူငယ္ေတြပါ ေရာဂါပိုးမ်ားလို႔ ကူးဆက္ကုန္ၾကတာေပါ့၊ မရွိႏြမ္းပါ ကေလးသူငယ္ေတြ ပညေရး ျမွင့္တင္ တဲ့ အေနနဲ႔ ဆရာေတာ္ဦးသီလာနႏၵက ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားစြာျဖင့္ ခုလို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း ဖြင့္လစ္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္လိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္ေလး(ေရႊဘုိၿမိဳ႔နယ္)မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းေပါင္း (၈)ေက်ာင္းမွ်ရွိပါသည္။ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာ မတက္နိဳင္တဲ့ ကေလးသူငယ္မ်ားစြာကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းေတြက ပညာဒါနျပဳလုပ္ထားတာဟာျဖင့္ လြန္စြာဝမ္းသာစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ခုဆိုလ်င္ က်ေနာ္တို႔ေတာရြာေလးမွာ ဆယ္တန္းတက္ေတြေကာ ဆယ္တန္းေအာင္ေတြေကာ မ်ားျပားလာတာေတြ႔ရတာဟာျဖင့္ ဝမ္းသာမဆံုးျဖစ္မိပါတယ္။ ေနာက္ေႏွာင္မွာ လူထုေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လင္းလက္လာမဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြလို႔လဲ ေတြးမိၿပီး ဝမ္းသာမဆံုး တၿပံဳးၿပံဳး ျဖစ္ရပါသည္။
