Sunday, July 29, 2012

ဗုဒၶ၏ဗုဒၶဝါဒ (၃)

ဗုဒၶဘာသာ (၅)မ်ိဳး

ယေန႔ေခတ္လူေတြဟာ ဘာသာအသိတရား တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေခါင္းပါးလာျပီ။

ဘုရားေတာင္မွ ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ဦးခ်ရေကာင္းမွန္း

မသိႀကေတာ႔ပါဘူး။ဒီလိုအေျခအေနေတြကိုသိလို ျမတ္စြာဘုရားက

ေနာင္္အနာဂတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ (၅)မ်ိဳး ကြဲျပားလိမ့္မယ္ဟု

ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။အဲ့ဒီ ဗုဒၶဘာသာ(၅)မ်ိဳးကေတာ့

(၁)ကုလ ဗုဒၶဘာသာ

(၂)လာဘ ဗုဒၶဘာသာ

(၃)ဘယ ဗုဒၶဘာသာ

(၄)သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ

(၅)ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ

(၁)ကုလ ဗုဒၶဘာသာ

ကုလ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ရိုးရာဗုဒၶဘာသာ ကိုေျပာတာပါ။အေမအေဖက ဗုဒၶဘာသာမို႔ သားသမီးက

ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာ

ရတာပါ။မိဘက ခရစ္ယာန္ဆိုရင္ သားသမီးကလည္း ခရစ္ယာန္။ဒါကို မိရိုးဖလာ

ကုလဗုဒၶဘာသာေပါ့။မိဘက ဗုဒၶဘာသာ

မို႔သာ သားသမီးကဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာရတာ ဘုရားရွင္ဘာလို႔ ပြင့္မွန္းမသိ။ဘုရား

ဘာတရားေဟာမွန္းလည္းမသိ။ကိုးကြယ္

ေနတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဘာေႀကာင့္ကိုးကြယ္ရမွန္းလည္းမသိ။တရားေတာ္ကို

ဘာေႀကာင့္ကိုးကြယ္ရမွန္းမသိ။ဘုရားကိိိုဦးခ်

တာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဦးခ်မွန္းမသိ။ဘာေႀကာင့္ဒီေလာက္ ရုိရိုေသေသနဲ႔

အေလးျပဳေနမွန္းကို မသိတာ။လုပ္ေတာ့လုပ္

ေနတာပဲ အသိပညာ ဘာမွမပါတာ။ကုလ ဗုဒၶဘာသာပါ။

(၂)လာဘ ဗုဒၶဘာသာ

လာဘ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ လာဘ္လာဘလိုလို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာာသာကို ဆိုလိုတာပါ။ဒီဘဝ

စီးပြားေရးေလးတက္မလား

ဆိုျပီးမွ ဘုရားကိုးကြယ္တာမွာ ေရြးျပီးကိုးကြယ္တယ္။ဒီဘုရား ကိုးကြယ္ရင္ေတာ့

လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားတယ္ ဟိုဘုရား

ကိုးကြယ္ရင္ေတာ့ စီးပြားေရးတက္တယ္ဆိုျပီး ေရြးကိုးကြယ္တာ လာဘ

ဗုဒၶဘာသာပါ။ဘုရားကိုးကြယ္မွ လာဘ္ေပါမ်ား

မယ္ဆိုရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြ ဘာလို႔ လာဘ္ရႊင္ေနလဲ။အဓိက

စီးပြားေရးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဘုရား

ေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ကံ၊ညဏ္၊ဝိရိယ သတၱိေႀကာင့္ပါ။

အိမ္ျခံ ဝယ္မယ္။ေရာင္းမယ္။အိမ္ေနရာေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ရက္ရာဇာ ျပႆဒါး

ေရြးေနတာေတြ။ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္

ေပၚမွာ ဘုိေတာ္ ဘြားေတာ္ပံုေတြ တင္ထားတာေတြ။ကိုႀကီးေက်ာ္ ၊ မႏွဲေလး အစရွိတဲ့

နတ္ေတြ ကုိးကြယ္တာေတြ။ေဗဒင္

ယံုႀကည္ျပီး ယႀတာေတြ ေခ်လိုက္ႀက စတဲ့ လာဘ္လာဘ လိုခ်င္လို႔ ကိုးကြယ္တဲ့

ဗုဒၶဘာသာမ်ားကို လာဘဗုဒၶဘာသာလို႔

ေခၚပါတယ္။

(၃)ဘယ ဗုဒၶဘာသာ

ဘယ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ေဘးကိုေႀကာက္္္္္္လို႔

ကိုးကြယ္တာကိုေခၚပါတယ္။အႏၱရာယ္ကင္းဖို႔၊ ေဘးရွင္းဖို႔၊အသက္ရွည္ဖို႔၊

က်န္းမာဖို႔၊ဒီလိုအေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဘုရား ကိုးကြယ္တာကို ဘယ

ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚပါသည္။ဒီဘုရား ကိုးကြယ္မွ

အသက္ရွည္မယ္ဆိုရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ အစလာမ္ေတြ အသက္ရာေက်ာ္

ရွည္ေနႀကတာ ဘာလို႔ပါလဲ။

ဘာမွမသိဘဲ ရမ္းကိုးကြယ္္္္္္တာ ကုလ ဗုဒဘာသာ၊လာဘ္လာဘ လိုခ်င္လို႔ကိုးကြယ္တာ လာဘ

ဗုဒၶဘာသာ။

ေဘးေႀကာက္ျပီး အကုိးအကြယ္ မွားေနတာ ဘယ ဗုဒၶဘာသာ။ဒီ ကုလ၊လာဘ၊ဘယ ဗုဒၶဘာသာ

(၃)မ်ိဳးကို ေအာက္တန္း

စား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚပါသည္။

ဟိုလူမပါ။ဒီလူမပါ။ဟုိလူပသပါတယ္။ဒီလူပသပါတယ္။လက္ညႈိးထိုး ခြက္လွန္

လုပ္ေနတာေတြကို ဘုရားက သူေတာင္းစား

ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။

ခႏၶာမွာ အသိ၊ဘာသာေရအသိဓာတ္ခံ နည္းေတာ့ လိမ္စားေနတဲ့သူေတြက

လိမ္လို႔ေကာင္းေနပါတယ္။ဘုရားလည္း

ကိုးကြယ္ရေသး၊တရားလည္းကိုးကြယ္ရေသး၊ဆြမ္းဦးကိုလည္း

ေလာင္းလွဴရေသး၊သာသနာေတာ္ကိုလည္း ပစၥည္းေလးပါး

နဲ့ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ဆက္ကပ္ရေသး။ဘာအတြက္ ဒါေတြ လုပ္ေနရတာလည္း ဘာအတြက္

သာသနာကိုခ်ီးေျမွာက္ေနတာလည္း

ဘာအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေနတာလည္း။စဥ္းစားပါ။ေဝဖန္ပါ။သံုသပ္ပါ။

(၄)သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာ

သဒၵါဓိက ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ သဒၵါတရားကို အရင္းခံပါတယ္။သဒၵါတရားဆိုတာ

ယံုႀကည္ခ်က္္္္္္္ပါ။ဘုရား၊တရား၊သံဃာကို

တကယ္သက္ဝင္္္္ယံုႀကည္တာကို ေခၚပါတယ္။ယံုႀကည္တဲ့ေနရာမွာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္

ယံုႀကည္တဲ့ သမၼာသဒၵါ နဲ႔ မွားမွား

ယြင္းယြင္း ယံုႀကည္တဲ့ မိစၦာသဒၵါဆိုျပီး (၂)မ်ိဳးရွိပါတယ္။

သမၼာသဒၵါ မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုႀကည္ခ်က္ ဆိုတာ သစၥာတရား သိေတာ္မူတဲ့

ျမတ္စြာဘုုရားဟာ ေဝေနယ် သတၱဝါေတြကို

သူသိသကဲ့သုိ႔ ေမတၱာ ဂရုဏာေတာ္အျပည့္နဲ႔ သစၥာေလးခ်က္

အနက္ကိုေဟာႀကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ဒီတရားေတာ္ အနက္

ေတြကိုပိုင္ပိုင္္ႏုိင္ႏုိင္သိေတာ္မူသြားႀကတဲ့ အရိယာသူေတာ္စင္ႀကီးေတြဟာ

နိဗၺာန္ဝင္စံသြားႀကပါတယ္။နိဗၺာန္ဆိုတာ အို ၊ေသ၊

နာ လြတ္ရာပါ။အေသလြတ္ရာ ျပတတ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ပါ၏ ဆိုတဲ့

ယံုႀကည္ခ်က္ဟာ မွန္ကန္ေသာယံုႀကည္ခ်က္

တရားေတာ္ကို ဘာေႀကာင့္ကိုးကြယ္ရသလဲ။ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္ကို

ႀကိဳစားအားထုတ္လိုက္လို႔

တရားလမ္းေႀကာင္းးအတိုင္းသာ ေလွ်ာက္သြားႏုိင္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ပါမည္။ထို

အေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္တာ တရားက ပို႔

ေဆာင္တာပါ။ပုဂၢိဳလ္က ပို႔ေဆာင္တာ မဟုတ္ဘူး။

ထိုတရားေတြ မကြယ္မေပ်ာက္ေသးတာ ဘယ္သူ႔ေက်းဇူးပါလဲ ဆိုရင္ သံဃာေတြရဲ့

ေက်ဇူးပါ။ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူေသာ

ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊သုတ္ဝိနည္း အဘိဓမၼာတရားေတြ သံဃာေတာ္ေတြက

ေဆာင္ထားတာပါ။ပိဋကသံုးပုံ

ကို သံဃာေတာ္ေတြက ***ေရွာက္ထားတာပါ။သံဃာေတာ္ကို ယံုႀကည္မႈ။ဒါေတြက

ရတနာျမတ္သံုးပါးကို မွန္မွန္ကန္ကန္

ယံုႀကည္တဲ့ သမၼာသဒၵါယံုႀကည္မႈ။

မိစၦာသဒၵါယံုႀကည္မႈက လာဘ္လာဘေပါတယ္။အႏၱရာယ္ကင္းတယ္ဆိုျပီး ကိုးကြယ္ယံုႀကည္ေနတာ

မိစၦာသဒၵါ။လာဘ္လာဘ

ေပါတယ္ဆိုတဲ့ လာဘ ဗုဒၶဘာသာယံုႀကည္ခ်က္၊အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ဆိုျပီး ဘယ

ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ယံုႀကည္ခ်က္၊

ဗုဒၶရဲ့ ဂုဏ္ေက်ွဇူးကို ဘာမွနားမလည္ဘဲ သူမ်ားဦးတုိက္လို႔သာ ရမ္းဦးတိုက္ရတဲ့

ကုလ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ယံုႀကည္မႈ

ဒါေတြဟာ မိစၦာသဒၶါေတြပါ။

အေသလြတ္ရာလမ္းကို ျပတတ္လို႔ ၊ အေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္လို႔၊ အေသလြတ္ရာ

တရားကိုေဆာင္ထားႏုိင္လုိ႔ ရတနာ

သံုးပါးကို ကုိးကြယ္ပါ၏ ဆိုတဲ့ သမၼာသဒၵါ။အႏွစ္သာရမရွိတာကို မရွိဘူးလို႔

သိပါတယ္။အႏွစ္သာရ ရွိတာကိုု ရွိတယ္လို႔သိပါ

တယ္။မွားတာကို မွားတယ္လို႔ သိတယ္။မွန္တာကို မွန္တယ္လို႔သိတယ္။သိတဲ့

အျပင္၊အမွားလမ္းကို ေရွာင္၊အမွန္လမ္းကို

ေဆာင္တာသည္ သမၼာသဒၵါ ရွိတဲ့ သဒၵါဓိက ဗုဒၶဘာသာပါ။

(၅)ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ

သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ပညာဓိက ဟုေခၚသည္။ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ

တရားေတာ္ကို ယံုႀကည္တယ္။

တရားေတာ္ကို ဘယ္လိုယံုႀကည္ တာလည္းဆိုေတာ့ ရမ္းယံုႀကည္တာမဟုတ္ဘဲ ခႏၱာအသိနဲ့

အေသအခ်ာသိျပီး ယံုတယ္။ထိုသို

သိတာကို ပညာ ဟုေခၚပါသည္။သစၥာေလးပါးကို အေသအခ်ာ ပညာနဲ႔သိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၊

ျဖစ္ပ်က္မႈေတြကို သိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ

ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာ ခႏၱာက ျမင္တာလား ပညာကျမင္တာလားဆိုေတာ့ ပညာကျမင္တာပါ။ပညာဓိက

ဗုဒၶဘာသာပါ။ဘုရားက

မင္းတုိ႔ခႏၱာ ထဲမွာ ျဖစ္္တာနဲ့ ပ်က္္တာပဲ ရွိတာလို႔ေဟာခဲ့ပါတယ္။ဒါကို

ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိျပီး က်င့္ႀကည့္

လိုက္ေတာ့ ျမင္တယ္။ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတာ့ ယံုႀကည္လာတယ္။ယံုႀကည္ေတာ့

သဒၵါ၊ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက ပညာ။

ထိုေႀကာင့္ သဒၵါနဲ႔ပညာ သြားျပီး တြဲေနပါတယ္။သဒၵါနဲ႔ ပညာဟာ တြဲလ်က္ပါတဲ့။

သဒၵါတရား မွန္မွန္ကန္ကန္ နဲ႔သာ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ အပါယ္ေလးပါးမွ

လြတ္ေျမာက္္္ႏိုင္၏။

တို႔မွာ အပါယ္မ်ိဳးေစ့ေတြ၊အပါယ္က် ေႀကာင္းကံေတြ လုပ္ထာတာရွိတယ္။ဒါေတြကို

ဘယ္သူမွ ဝင္တားလို႔ မရပါဘူး။

သူကိုတားခ်င္ရင္၊ သူကိုအက်ိဳးမေပးေစခ်င္ရင္ ဘာနဲ့ျဖတ္ရမလဲ ဆိုေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔

ျဖတ္ရမယ္။ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္လိုက္လို႔

ျဖစ္ပ်က္မဂ္ဆိုက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ သဒၵါလည္းပါတယ္၊ပညာလည္းပါတယ္။ဒါသည္ သဒၵါဓိက

ႏွင့္ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ

ျဖစ္ပါသည္။

သဒၵါဓိက ႏွင့္ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ အထက္္္္္တန္း ဗုဒၶဘာသာပါ။

သဒၶါႏွင့္ ပညာ balance( ဟန္ခ်က္ညီ)ဘို႕လဲ လုိပါတယ္၊ သဒၶါလြန္ကဲ ပညာနဲျပန္ရင္

(ႏွစ္လုံးလွ လူမုိက္ၾကီး) သူေတာ္ေကာင္းလူအၾကီးျဖစ္သြားပါတယ္၊

ဆင္ျခင္တုံတရားနဲပါးသူေတြက (superstitious rites, scarified,

prayer,)အက်ိဳးမရွိတဲ့ေနရာေနမွာ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို အသုံးခ်ေနၾကပါတယ္။

သဒၶါနဲျပီး ပညာကဲေနျပန္ရင္လဲ ပညာရွိလူမိုက္ၾကီး ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက

ဘယ္အရာမဆုိ အစြန္းမေရာက္ေစဘုိ႕ပါဘဲ။


ဗုဒၶဝါဒႏွင့္ သေဘာထားခံယူခ်က္

for everyone

ဗုဒၶဝါဒႏွင့္ သေဘာထားခံယူခ်က္

Religion ဆိုေသာစကားရပ္သည္ လူတို႔၏ ကိုး ကြယ္ရာ ဘာသာေရးဟူေသာ အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ ယေန႔ ကမၻာတြင္ ထင္ရွားေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶကို ဘာသာေရးတည္ေထာင္သူ-Founder of Religion-ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ခြင့္ရွိပါလွ်င္ ဘာသာေရးတည္ ေထာင္သူအားလံုးတို႔တြင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္သာလွ်င္ လူသား တို႔၏ဆရာ Teacher of mankind ျဖစ္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶကို သန္႔ရွင္းေသာ ႐ိုးသားေသာ လူသား တစ္ေယာက္ထက္ပို၍ ေျပာဆိုေၾကျငာႏိုင္ဖြယ္မရွိပါ။ အျခား ေသာ ဘာသာတရားကို တည္ေထာင္သူတို႔မွာ God လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။God ဝင္စားသူလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။God၏သားလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။God၏တမန္ေတာ္လည္း ျဖစ္ ႏိုင္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶမွာမူ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ လူသားတစ္ ေယာက္ျဖစ္႐ံုမွ်မက သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ နည္းလမ္းကို တည္ေထာင္သူ၊ ထိုနည္းလမ္းကို ျပသူ၊ အမွန္တရားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထုတ္ေဖာ္ေပးသူလည္းျဖစ္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ထိုဝိသုဒၶိလမ္းစဥ္ , ဝိမုတၲိလမ္းစဥ္ , သႏၱိလမ္းစဥ္ , သစၥာလမ္းစဥ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသရာ၌ ျပင္ပ တန္ခိုးရွင္ မျမင္ရသည့္ ဘုရားသခင္တို႔၏ တန္ခိုးပါဝါႏွင့္ အကူ အညီကို လံုးဝ ရယူခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ သူ၏ပင္ကိုယ္ ဇြဲ ,သတၲိ , လံု႔လ , ဥာဏ္ပညာတို႔ကို အသံုးခ်အလုပ္လုပ္ကာ အထက္ပါ လမ္းစဥ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူသိသမွ် , ျမင္သမွ် , ရရွိပိုင္ဆိုင္ ထားသမွ် သစၥာ ,သႏၱိ , ဝိသုဒၶိ , ၀ိမုတၲိတရားတို႔ကို သဒၶါ ဝီရိယ ပညာရွိၾကသည့္ လူသားတိုင္းအား ျဖန္႔ေဝေပးခဲ့ေလ သည္။ သူ၏ဗုဒၶအျဖစ္ကိုပင္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ လူသားတိုင္း အား ျဖစ္ခြင့္ေပးထားပါသည္။

လူသားတစ္ေယာက္ (လူသားစင္စစ္)သည္သာလွ်င္ ဗုဒၶအျဖစ္ကို ရပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ လူသားတိုင္း၏သႏၱာန္၌ ေဗာ ဓိဥာဏ္ကို ရပိုင္ခြင့္သည္ ကိန္းေအာင္းလ်က္ရွိသည္။ ထိုလူ သားသည္ တကယ္စင္စစ္ ဥာဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍ အားထုတ္လို ေသာ ဆႏၵရွိလွ်င္ ေဗာဓိဥာဏ္ကို ရပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔က ျမတ္ဗုဒၶကို လူသားအားလံုး တို႔ထက္ ထူးျခားေသာလူသား၊ ဘာသာေရးတည္ေထာင္သူ တို႔ထက္ ထူးျမတ္ေသာ ဘာသာေရးတည္ေထာင္သူ-ဟုဆို ႏိုင္သည္။

လူ႔ဘဝ လူ႔ေလာက၌ သူသည္ အက်င့္ပိုင္း , အသိ ပိုင္း အရာရာတိုင္း၌ အလြန္ျပည့္စံုသူျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ ယေန႔ကမၻာ၌ အလြန္ထင္ရွားေပၚလြင္ေသာ ဘာသာ တရားတို႔တြင္ "မဟာလူသား" ဟူ၍ သူ႔ကို အသိမွတ္ျပဳလာၾက သည္။ သူ၏အဆံုးအမျဖစ္ေသာ ဓမၼသည္ လူသား အားလံုး တို႔၏ဘဝႏွင့္ တစပ္တည္းျဖစ္သည္။ လူသားအားလံုးတို႔၏ ဘဝလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္လည္း ကိုက္ညီလ်က္ရွိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶႏွင့္ဓမၼကို လူေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိထားသည္။ ႐ိုးသားေသာယံုၾကည္မႈႏွင့္ က်ိဳး ေၾကာင္းသိျမင္ ဆင္ျခင္တတ္ေသာ အသိဥာဏ္ရွိသူတိုင္း သည္ ဗုဒၶႏွင့္ဓမၼကို တစ္ကမၻာလံုး၏ (လူသားတစ္ရပ္လံုး၏) အေမြဆိုင္ဟု ဆိုၾကသည္။

ဗုဒၶဝါဒအရ လူသား၏အဆင့္သည္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္ သည္။ လူသားတစ္ေယာက္သည္ သူကိုယ္တိုင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အရွင္သခင္ျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ထက္ ပိုလြန္ေသာ, သူ႔ ဘဝကို လႊမ္းမိုးအုပ္စိုး၍ထားေသာ , သူ႔ဘဝပန္းတိုင္ကို ဆုပ္ ကိုင္၍ထားေသာ သူ႔အထက္က တန္ခိုးရွင္ အာဏာရွင္ မရွိ ေပ။ လူသားတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ပိုင္ကိုးကြယ္ရာသည္ ထိုလူ သားကိုယ္တိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ တျခားကိုးကြယ္ရာမရွိ-ဟု ျမတ္ ဗုဒၶက လူသားတို႔၏ဘဝကို လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ အဆင့္ ျမင့္ျမင့္ေပးထားသည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူ၏တပည့္မ်ားကို ဆံုးမရာ၌ "ကိုး ကြယ္ရာကို မိမိတို႔ကိုယ္တြင္းမွာ ရွာၾက၊ အျပင္ပမွာ (သို႔) တျခားသူတို႔ထံမွာ ကိုးကြယ္ရာ ရွာ၍မရ" ဟု တိုက္တြန္း ေလ့ရွိသည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတိုင္း ဘဝတိုးတက္ေရးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သူ႔ကိုအတုယူၾကဖို႔ အစဥ္အားေပး ဆံုးမေလ့ရွိသည္။

"မိမိတို႔ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မိမိတို႔ကိုယ္ တိုင္ပင္ အားထုတ္ရမည္၊ မိမိတို႔ေရာဂါေပ်ာက္ေရးအတြက္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ ေဆးေသာက္ရမည္"ဟု ဆံုးမေလ့ရွိ သည္။

သို႔ေသာ္ ေဆးဆရာေကာင္းကို မွီဝဲရမည္။ ထိုသမား ေကာင္း၏ တားျမစ္ခ်က္, ညႊန္ၾကားခ်က္တို႔ကို လိုက္နာရ မည္။ ထိုသမားေတာ္ ေပးသည့္ေဆးကို မွန္မွန္မွီဝဲရမည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေဆးသမား၊ ျမတ္ဓမၼသည္ ေဆးဝါး ျဖစ္သည္။ လူသားတစ္ေယာက္၏ အေႏွာင္အဖြဲ႔တို႔မွ လြတ္ ေျမာက္ေရးအတြက္ ထိုလူသားကိုယ္တိုင္၏ ကိုယ္ပိုင္သဒၶါ , ဝီရိယ ,ပညာတို႔သည္သာ တကယ္စင္စစ္ ထိုလူသား၏ ကယ္ တင္ရွင္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

ျမတ္ဗုဒၶကဆို၏။ "ဗုဒၶတို႔မည္သည္ လမ္းညႊန္ဆရာ တို႔သာ ျဖစ္ကုန္၏။ လူတို႔သည္ ဆရာတို႔ ညႊန္ျပသည့္အတိုင္း အလုပ္လုပ္အားထုတ္ၾကရမည္" ။

အကယ္၍ လူတို႔က ျမတ္ဗုဒၶကို "ကယ္တင္ရွင္"ဟု ဆိုခ်င္လွ်င္ ဝိသုဒၶိလမ္း , ဝိမုတၲိလမ္း , သစၥာႏွင့္သႏၱိတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ ညႊန္ျပေပးေသာ အဓိပၸါယ္ျဖင့္သာလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ ကို "ကယ္တင္ရွင္"ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကယ္တင္ရွင္ ျမတ္ဗုဒၶ ျပေပးေသာ လမ္းေၾကာင္း တို႔ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရမည္သာ ျဖစ္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူ၏တပည့္မ်ားကို ညႊန္ျပသည့္ ဝိသုဒၶိ , ဝိမုတၲိ (သန္႔ရွင္းျခင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း) ဆိုသည္ မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ တာဝန္ႏွင့္ က်င့္ႀကံ အားထုတ္မႈေပၚမွာတည္သည္။

မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ေတာ္၌ " မိမိကိုယ္ကို မိမိတို႔ မွီခို၍ေနၾက၊ မိမိတို႔က်င့္သံုးေသာဓမၼသည္ မိမိတို႔မွီခိုရာျဖစ္ သည္။ ငါဘုရားသည္ သင္ရဟန္းတို႔ကို အုပ္စိုး၍ေနမည္ မဟုတ္" စသည္ျဖင့္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သူ၏တရားထဲ၌ မည္သည့္လွ်ိဳ႕ဝွက္ ခ်က္ ကြယ္ဝွက္ခ်က္ကိုမွ် မထား၊ ဆရာစား , ဆရာ့လက္ဆုပ္ တရားငုတ္ကိုမွ်လည္း မည္သို႔မွ်မထား၊ နာၾကားသူတို႔ လက္ခံ ႏိုင္သမွ် အႀကြင္းမရွိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဟာျပခဲ့သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဘာသာေရးသမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္၌ မၾကားစဖူး , မရွိစဖူး ထူးဆန္းသည့္ လူသားတို႔အေတြးအေခၚ လြတ္လပ္ခြင့္တို႔ကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ လူ႔အေတြးအေခၚ၏ လြတ္လပ္ခြင့္သည္ လူသားတို႔ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အထူးပင္လိုအပ္ေပသည္။

ျမတ္ဗုဒၶ၏အလိုေတာ္အရ လူသားတို၏ လြတ္ ေျမာက္မႈသည္ လူသားတိုင္း ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ သစၥာကို ထိုးထြင္းသိျခင္းေပၚ၌ တည္သည္။ ျပင္ပတန္ခိုးရွင္GOD-ဘုရားသခင္တို႔၏ သနားျခင္း ခြင့္လႊတ္ျခင္း မ်က္ႏွာသာ ေပးျခင္း ကယ္တင္ျခင္းတို႔ အေပၚ၌ လံုးဝ တည္ျခင္း မွီခိုျခင္း မရွိေပ။

ျပင္ပတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္တို႔ကို ႐ိုေသက်ိဳးႏြံစြာ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ထိုဘုရားသခင္တို႔ သနားခ်ီးျမႇင့္ေသာ ဆု လာဘ္ကို ရရွိျခင္းျဖင့္လည္း လူသားတို႔၏ ဘဝလြတ္ ေျမာက္မႈသည္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ သစၥာကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္း သည္သာ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရး၏ ဂိတ္ေပါက္ျဖစ္သည္။

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေကာသလႏိုင္ငံေတာ္၌ ခရီးလွည့္ လည္စဥ္ ေကသမုတၲိအမည္ရွိေသာ ၿမိဳ႕ကေလးတစ္ခုသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။

ထိုၿမိဳ႕ကေလး၌ ကာလာမလူမ်ိဳးတို႔ ေနထိုင္ၾက၏။ ျမတ္ဗုဒၶ ထိုရြာသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားေသာအခါ ကာလာမ လူမ်ိဳးတို႔ စု႐ံုး ေရာက္ရွိလာၾကကုန္၏။

ျမတ္ဗုဒၶကို သူတို႔ အ႐ိုအေသေပး ေလွ်ာက္ထားၾက သည္မွာ "အို ျမတ္စြာဘုရား ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ရေသ့ ရဟန္းတို႔သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ရြာသို႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အဆက္မျပတ္ လာေရာက္ၾကပါ၏၊ ေရာက္လာတိုင္းေသာ ရေသ့ရဟန္းတို႔သည္ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဝါဒကိုသာ အေကာင္း ေျပာ၍ ထြန္းကားေအာင္ ေဟာေျပာၾကပါ၏။ သူတပါးတို႔၏ ဝါဒကိုမူကား ႐ံႈ႕ခ်အျပစ္ဆို၍ ပ်က္ျပားေအာင္ျပဳၾကပါ၏၊ ရေသ့ရဟန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာတို႔ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေကသမုတၲိရြာ သို႔ ေရာက္တိုင္း မိမိတို႔အယူဝါဒကို လက္ခံဖို႔ရန္ သူတပါးတို႔ ၏အယူဝါဒကို စြန္႔ပစ္ဖို႔ရန္ အသီးအသီး ေျပာသြား ၾကပါ၏ဘုရား။

ပရဟိတ မြန္ျမန္လွ


ႏြမ္းပါးရွာသူ ခ်ိဳ႔တဲ့သူကို

ကူညီမစ ေထာက္ပံ့ၾကသည္

ပရဟိတ မြန္ျမတ္လွ။

မိဘမဲ့သူ ကံဆိုးသူကို

ကူညီယုယ ျပဳစုၾကသည္

ပရဟိတ မြန္ျမတ္လွ။

မသန္စြမ္းသူ အားႏြဲ႔သူကို

ကူညီေဖးမ ပံ့ပိုးၾကသည္

ပရဟိတ ျမတ္ျမတ္လွ။

မက်န္းမာသူ နာေသာသူကို

ကူညီေစာင္မ ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္

ပရဟိတ မြန္ျမတ္လွ။

ပညာနည္းသူ ဉာဏ္မြဲသူကို

ကူညီတြဲၾက အလင္းျပသည္

ပရဟိတ မြန္ျမတ္လွ။

ကြယ္လြန္ရွာသူ သက္မဲ့သူကို

ကူညီ၀ိုင္းၾက သျဂႋဳဟ္ၾကသည္

ပရဟိတ မြန္ျမတ္လွ။

ဘ၀ခရီး လမ္းမႀကီးကို

အသီးသီးသူငါ ေလွ်ာက္လွမ္းရာ၀ယ္

ေမာရွာပန္းရွာ မ်ားလွစြာကို

စာနာေဖးမ ကူညီၾကသည္

ပရဟိတ ျမတ္အလွတည့္

ျပဳၾကပုဂၢိဳလ္ မ်ားထိုထို၏

ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အစုစုကို

သာဓုႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚမိတကား။

( မင္းယုေ၀ )

Wednesday, July 25, 2012

ဗုဒၶ၏ဗုဒၶဝါဒ (၂)

၀ိနည္းပိဋကတ္လာ ပညတ္ေတာ္မူခ်က္ႏွင္႔ အျဖစ္အပ်က္အလုံးစုံကုိ

ထုတ္ျပပါမည္။

တစ္ရံေရာအခါ တစ္ဥိးေသာ အမ်ဳိးသည္ ယဥ္းအနာ`အဟိ၀ါတက ေရာဂါ´ ျဖင္႔ ေသေလ၏။

ထုိအမ်ဳိး၌ သားအဖႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္သာလွ်င္ ၾကြင္းက်န္ကုန္၏။ ထုိသူတုိ႔သည္ ရဟန္းတုိ႔၏ အထံ၌

ရဟန္းျပဳ၍ အတူတကြ ဆြမ္းခံလွည္႔လည္ၾကကုန္၏။

ထုိအခါ အဖအား ဆြမ္းလွဴသည္ရွိေသာ္ သူငယ္သည္ ေျပးလာ၍

`ဖခင္ ကၽြန္ေတာ္႔အားလည္း ေပးပါေလာ႔၊ ဖခင္ ကၽြန္ေတာ္႔အားလည္း ေပးပါေလာ႔` ဟုဆုိ၏။

လူတုိ႔သည္ `သာကီ၀င္မင္းသာ ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတုိ႔သည္ မျမတ္ေသာ အက်င္႔ကုိ က်င္႔ကုန္၏။

ဤသူငယ္သည္ကား ရဟန္းမိန္းမမွ ေမြးဖြား၏` ဟု ကဲ႔ရဲ႕ ကုန္၏။ရွဳတ္ခ်ကုန္၏။ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။

ရဟန္းတုိ႔သည္ ကဲ႔ကဲ႔ ရွဳံ႔ခ် အျပစ္ေျပာၾကေသာ ထုိလူတုိ႔၏ စကားကုိ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ထုိအခါ ဘုရားရွင္က ရဟန္းတို႔ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည့္ေသးေသာ သူငယ္အား ရွင္မျပဳအပ္ ။

ရွင္ျပဳေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေစဟု ပညတ္ေတာ္မူ၏ ။

ထုိအခါ၌ သဒၶါတရားရွိ၍ ၾကည္ညဳိတတ္ေသာ အရွင္အာနႏၵာ၏ အလုပ္အေကၽြး အမ်ဳိးသည္

ယဥ္းအနာ`အဟိ၀ါတက ေရာဂါ´ ျဖင္႔ ေသေလေသာ္ သူငယ္ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သာ ၾကြင္းက်န္ကုန္၏။

ထုိသူငယ္တုိ႔သည္ ေရွးအေလ႔အက်က္အားျဖင္႔ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ျမင္ေသာအခါ ေျပးလာသည္ရွိေသာ္

ရဟန္းတုိ႔သည္ ေမာင္းမဲဤႏွင္ထုတ္ၾကကုန္ေသာအခါ ထုိသူငယ္တုိ႔သည္ ငုိေၾကြးၾကကုန္၏။

ထုိအခါ အရွင္အရွင္အာနႏၵာအား `ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည့္ေသးေသာ သူငယ္အား ရွင္မျပဳအပ္ ။

ရွင္ျပဳေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေစဟု ပညတ္ေတာ္မူ၏။ ဤသူငယ္တုိ႔သည္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔ေသးကုန္၊

အဘယ္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းျဖင္႔ ဤသူငယ္တုိ႔သည္ မပ်က္စီးကုန္ရာပါအံ႔နည္း` ဟု အၾကံျဖစ္ေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားေတာ္မူ၏

ဘုရားရွင္က ျပန္လည္မိန္႔ဆုိသည္မွာ

ခ်စ္သားအာနႏၵာ ထုိရွင္ျပဳခ်င္ၾကေသာကေလးတုိ႔သည္

က်ီးတုိ႔ ေခ်ာက္လန္႔ႏုိင္ပါ၏လားလုိ႔ ေမးေတာ္မူ၏

ထုိအခါ က်ီးတုိ႔ကုိ ေခ်ာက္လန္႔ျခင္း၌ စြမ္းႏုိင္ၾကပါသည္ဟု

ေျဖေလေသာ္ ထုိသုိ႔ျဖစ္လွ်င္

အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔ေသးေသာ္လည္း က်ီးတုိ႔ကုိ ေခ်ာက္လန္႔ျခင္း၌ စြမ္းႏုိင္ၾကပါက ရွင္ျပဳေပးျခင္းကုိ ခြင္႔ျပဳ၏။

ရွင္သာမေဏ ျပဳေပးႏုိင္၏

ရွင္ျပဳျခင္းငွာ ခြင္႔ျပဳ၏` ဟု ဘုရားရွင္းမိန္႔ေတာ္မူ၏။

အထက္ပါ ပညတ္ခ်က္မ်ားကုိ ၾကည္႔လွ်င္

အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔လွ်င္ ရွင္မျပဳအပ္ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္သည္ မူလပညတ္ခ်က္ျဖစ္၏။

အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔ေသးေသာ္လည္း က်ီးတုိ႔ကုိ ေခ်ာက္လန္႔ျခင္း၌ စြမ္းႏုိင္ၾကပါက ရွင္ျပဳေပးႏုိင္၏` ဟူေသာ

ထုိပညတ္ခ်က္သည္ မူလပညတ္ကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရာလည္း ေရာက္ပါသည္

သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ ယခုေခတ္တြင္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔ေသးေသာ္လည္း

ရွင္ျပဳေပးျခင္းသည္ အျပစ္အားျဖင္႔ တစုံတရာမျဖစ္ေပ။

သုိ႔ရာတြင္ မူလ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ေသာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္သည္

အထက္ပါကဲ႔သုိ႔ အခက္ခဲရွိမွသာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မျပည္႔မီ ရွင္ျပဳလုိက္ ျပဳေပးသင္႔၏။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶ၀ါဒ က်မ္းဆရာ ဆက္လက္ျပဆုိအပ္ေသာ ေအာက္ပါမွတ္ခ်က္မွာ မွန္ကန္

ေကာင္းမြန္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား အေလးအနက္ထားဤ ျပဳသင္႔ေသာ အခ်က္ျဖစ္ေပသည္။

ဤပညတ္ေတာ္မူခ်က္မွာ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္လွေပသည္ ။ ရွင္သာမေဏအျဖစ္သည္

တတ္သိလိမၼာေသာ အရြယ္သို႔ ေရာက္ရွိျပီးျဖစ္သည့္ သူငယ္မ်ားအဖို႔သာလွ်င္ အက်ဳိးရွိသည္ ။

ယခုကာလ၌ မိဘမ်ားက ရွင္ျပဳေသာ သူငယ္မ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ အသက္ငယ္ရြယ္ ဥာဏ္ႏု

နယ္ေသးေသာ သူမ်ား ျဖစ္ၾကရကား ဘာသာေရးဘက္၌ တစ္စံုတစ္ရာထူးျခားေျပာင္းလဲျခင္း

မရွိေခ် ။ သို႔ျဖစ္၍ ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ားသည္ အားလံုးလိုလို ရွင္သာမေဏ ျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးပါလ်က္ ဘာသာေရးအသိတရား ေခါင္းပါးေနၾက၏ ။ မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႔ျပဳေသာေကာင္းမႈ

အတြက္ ႏွစ္သိမ့္ေက်နပ္ၾကေပမည္ ။ သို႔ရာတြင္ ကေလးကို ရွင္ျပဳျခင္းသည္ မိဘမ်ား၏

ေက်နပ္မႈ ၊ ကုသိုလ္ရမႈအတြက္ ျဖစ္ပါသေလာ ။ ကေလး၏ အက်ဳိးစီးပြား ၊ သာသနာေတာ္၏

အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ျဖစ္သင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ ဟု ေမးဖြယ္ရွိ၏ ။ (ဗုဒၶႏွင္႔ဗုဒၶ၀ါဒ၊ စာ-၅)

ဤေနရာတြင္ မိဘမ်ားဘက္ကသာ ျပင္ဆင္သင္႔သည္မဟုတ္ေသး။

ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားဘက္ကလည္း ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ေသးေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ

ရွင္ျပဳေပးဖုိ႔ရာ လက္မခံသင္႔ေပ။

ယခုကာလ ရွင္ျပဳၾကေသာ သူငယ္အခ်ဳိ႔ကား သကၤန္းႏုိင္ဖုိ႔၊ သရဏဂုံ ပီသဖုိ႔ ေနေနသာသာ

မိခင္ႏုိ႔ပင္ မျပတတ္ေသး။

ညအိပ္လွ်င္ ဖခင္ျဖစ္သူက အတူလာအိပ္ေပးရ၏။

ဆြမ္းစားလွ်င္ ခြင္႔ေကၽြးရ၏။

ညညဆုိလွ်င္ ကေလးငုိသံ တညံညံႏွင္႔ အမွန္ပင္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။

အရွင္၀ရသာမိ

(သီတဂူ ဗုဒၶတကၠသုိလ္-ရန္ကုန္)

www.sbaystudent.org

ဗုဒၶသာသနာကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ စာရွဴသူ သူေတာ္ေကာင္း အမ်ဳိးေကာင္းသား သမီးတုိ႔သည္ ဤစာကုိ မိမိတုိ႔၏ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားသုိ႔

ျဖန္႔ေ၀၍ သာသနာျပဳႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳအပ္ပါသည္။

သက္သတ္လြတ္စားတာ ကုသုိလ္ ရပါသလား ဟု

ေမးလာခ႔ဲ႔လွ်င္ကား

သတၱ၀ါေတြကုိ သနားဂရုဏာထားေသာအားျဖင္႔

သနားၾကင္နာေသာအားျဖင္႔ သက္သတ္လြတ္စားတာဆုိလွ်င္

ကုသုိလ္ရပါသည္ဟု ေျဖရပါလိမ္႔မည္။

ထုိစိတ္ထားမ်ဳိးကုိ ေမြးႏုိင္လွ်င္ကား

သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ခ်ီးက်ဴးထုိက္ပါသည္။

အမွန္ပင္ ေလးစားစရာလည္း ေကာင္းပါသည္။

တခ်ဳိ႔က က်န္းမာေရးေၾကာင္႔ အသားကုိစာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး

သတ္သတ္လြတ္စားတာဟု အမ်ားအလည္၌ ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားျပီး

အမ်ားကုိပါ သက္သတ္လြတ္စားဖုိ႔ တုိက္တြန္းမူ႔မ်ားရွိေနခဲ႔လွ်င္ကား

ထုိထုိသုိ႔ေသာ စကားတုိ႔၌ ေထာက္ခံမေပးႏုိင္ေခ်။

တခ်ဳိ႔က သက္သတ္လြတ္စားတယ္ဟုဆုိၾက၏

သုိ႔ေသာ္လည္း ဂ်ဳံျဖင္႔ လုပ္ထားေသာ

အသားတု ဟုဆုိအပ္ေသာ အရာတုိ႔ကုိ

စားၾက၏။

ဘယ္လုိစိတ္မ်ဳိးထားျပီး အသားတုကုိ စားၾကသလဲဟူမူကား

လူတုိ႔၏ စိတ္ကုိ မသိႏုိင္သျဖင္႔ ေသခ်ာတပ္အပ္မေျပာႏုိင္ပါ။

ဂ်ဳံျဖင္႔လုပ္ထားေသာ အသားတု ကုိ စားေနေသာ္ျငား

ထုိ အသားတု အေပၚ၌ ၾကက္သားအမွတ္ အသားငါးအမွတ္ျဖင္႔

စားေနလွ်င္ကား

ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ သက္သတ္လြတ္ကုိ စားေလ႔ရွိသူဟုကား မဆုိႏုိင္အပ္ဘူးလုိ႔

ထင္ေပ၏။

တခ်ဳိ႔က ဆုိၾကျပန္ေသး၏

သတ္သူႏွင္႔ စားသူ အျပစ္အတူတူဟု ေျပာၾကသူမ်ားလည္း

ေတြ႔ရတတ္ပါသည္။

ဤေနရာ၌ ပါဏာတိပါတကံ ေျမာက္ေသာတရားမ်ားကို ထုတ္ျပပါမည္။

၁။ အသက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္ျခင္း၊

၂။ သတၱ၀ါဟူေသာ အမွတ္လည္းရွိျခင္း။

၃။ ေသေစလုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊

၄။ သတ္အံေသာ လုံးလ ပေယာဂရွိျခင္း၊

၅။ လုံးလပေယာဂေၾကာင္႔ ေသျခင္း ဟူေသာ အဂၤါ (၅)ပါးႏွင္႔ ျပည္႔စုံလွ်င္

ပါဏာတိပါတကံထုိက္၏။

သူတပါးအသက္ကုိ ကုိယ္တုိင္မသတ္ေသာ္လည္း

၁။ သူတပါးကုိ ျပဳလုပ္ေစေသာကံ၊

၂။ သူတပါးတုိ႔ အလုိအေလ်ာက္သတ္ေနသည္ကုိ ႏွစ္သက္ေသာကံ၊

၃။ ပါဏာတိပါတႏွင္႔ ပါတ္သက္ျပီး ေလာကီအက်ဳိးစီးပြားတုိ႔ကုိ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆုိေသာကံ ဟူေသာ

ကံတုိ႔တြင္ တစ္ခုခုေသာ ဒုစရုိက္ကံကုိ ျပဳလုပ္မိပါက

ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္၏။

သတ္သူႏွင္႔ စားသူ အျပစ္အတူတူပဲဟု

အယူအဆမ်ဳိးရွိခဲ႔မည္ဆုိလွ်င္ ထုိအယူအဆမ်ဳိးကုိ

မယူမိေစရန္ ေျဖရွင္းရအံ႔

စားသုံးသူသည္ ေစ်းမွ သတ္ျပီးသား၊ ေသျပီးသား၊ ပံ႔သုကူအသားကုိ ၀ယ္ယူစားသုံးျခင္း

ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔

သတ္ရန္ ေစခုိင္းတုိက္တြန္းသူလဲ မဟုတ္၊

သတ္ေနသည္ကုိ ႏွစ္သက္သေဘာတူ ေက်နပ္အားရသူလည္းမဟုတ္၊

သတ္ရန္ခ်ီးမြမ္းစကား ေျပာၾကားေနသူလည္းမဟုတ္ေပ။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ စားသူႏွင္႔သတ္သူ အျပစ္မတူေပ။

စားသုံးသူ၌ အျပစ္လုံး၀မရွိေပ။

သတ္သူႏွင္႔ စားသူ အျပစ္အတူတူပဲဟု

အယူအဆမ်ဳိးရွိခဲ႔မည္ဆုိလွ်င္ ထုိအယူအဆမ်ဳိးကုိ ယူထားသူသည္

နိဂ႑(ဒိဌိ) တုိ႔ အယူ၀ါဒသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။

ရဟန္းေတြ သက္သတ္လြတ္ စားဖုိ႔ ဘုရားရွင္အား

ေဒ၀ဒတ္ကုိယ္တုိင္ တုိက္တြန္းခဲ႔ဘူး၏။

ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ ထုိစကားကုိ လက္မခံခဲ႔ေပ။

လွဴတန္းတဲ႔သူရွိရင္ (အသားၾကိးဆယ္မ်ဳိးမွ လြဲလွ်င္ )စားႏုိင္၏။

ဘုရာရွင္ ခြင္႔ျပဳခဲ႔ေပ၏။

ထုိ႔ေၾကာင္႔ အသားငါးကုိ စားသုံးေနတာလဲ အကုသုိလ္မျဖစ္ေပ။

သက္သတ္လြတ္စားတာေရာ ကုသုိလ္ရလားလုိ႔ ေမးဖြယ္ရွိ၏

အေပၚမွာ ဆုိခဲတဲ႔အတုိင္း စိတ္ထားတတ္လွ်င္ ကုသုိလ္ရေပ၏။

အသားစားျခင္း၌ ေရွာင္လုိက ေရွာင္။

စားလုိက စားႏုိင္၏။

ထုိအေၾကာင္းအရာတုိ႔၏ အေပၚ၌ အက်ယ္ခ်ဲ႔၍ ဆုိဖြယ္ရာမရွိျပီ။

မ်က္ရည္မက်ခင္သိေစခ်င္ - ေမတၱာရွင္ (ေရႊျပည္သာ)

ဗုဒၶ၏ အယူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္နည္း

အခါတစ္ပါး ျမတ္စြာဘုရား ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူစဥ္ ေကသမုတၱိနိဂံုးရွိ ကာလာမအႏြယ္ အမ်ဳိးသားတို႕ ေနရာသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ ပါသည္။ ကာလာမ အမ်ဳိးအႏြယ္တို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳၿပီး ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ စကားမ်ားကို ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ယခု ကဲ့သို႕ ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။

" အရွင္ေဂါတမ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႕ ေနထိုင္ရာအရပ္သို႕ ေရာက္လာသမွ်ေသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ဟူသမွ် တို႕သည္ အခ်င္း ကာလာမ အႏြယ္တို႕ အယူ၀ါဒဟူသမွ်တို႕တြင္ ငါတို႕၏ အယူ၀ါဒသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္ဟု ေဟာေျပာေလ့ ရွိၾကပါသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတို႕မွာ မည္သည့္ အယူ၀ါဒ အက်င့္အႀကံဟာ ေကာင္းေၾကာင္းကို မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကပါသည္ ဘုရား " ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကရာ ဘုရားရွင္က သူ၏ ၀ိဘဇၨ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားၿပီးမွ ယံုၾကည္ရေသာ ၀ါဒကို ယခုကဲ့သို႕ ရဲရဲေတာက္ ေဟာၾကားေတာ္မူ ပါသည္။

ဗုဒၶ၏ ၀ိဘဇၨတရားေတာ္

- အို . . အခ်င္း ကာလာမအႏြယ္တို႕၊ သင္တုိ႕သည္ အယူ၀ါဒ တစ္ခုကို တဆင့္ၾကားျဖင့္လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- ေရွးအစဥ္အလာ စကားျဖစ္႐ံုနဲ႕လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- ဤသို႕ ျဖစ္ဖူးသတဲ့ ဆိုသျဖင့္လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- က်န္းဂန္ႏွင့္ ညီညြတ္သည္ ဆို႐ံုျဖင့္လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- နည္းမွီ၍ ယူျခင္းမ်ဳိးျဖင့္လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- အေၾကာင္းျခင္းအရာကို ရွာၾကံေထာက္ျပ ညီညြတ္သည္ ဆို႐ံုျဖင့္လည္း အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- မိမိတို႕ ႀကံစည္ ႏွစ္သက္ လက္ခံထားေသာ အယူႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဆို႐ံုႏွင့္ အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- လက္ခံထုိက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏စကား ျဖစ္႐ံုျဖင့္ အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

- မိမိတို႕ ေလးစားအပ္ေသာ ဆရာ၏ စကားျဖစ္႐ံုျဖင့္ အမွန္လို႕ မယူၾကနဲ႕၊

သင္တုိ႕သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ဤတရားတို႕သည္ အကုသိုလ္တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕သည္ အျပစ္ရွိေသာ တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕သည္ ပညာရွိတို႕ ကဲ့ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ ဤတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္လွ်င္ အက်ဳိးမဲ့ျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းငွာ ျဖစ္ကုန္၏ဟု သိၾကေသာအခါ ထိုတရားတို႕ကို ပယ္ၾကကုန္ေလာ့၊

ဤတရားတို႕သည္ ကုသိုလ္တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕သည္ အျပစ္မရွိေသာ တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕သည္ ပညာရွိတို႕ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ တရားတို႕တည္း၊ ဤတရားတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္၊ ဤတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္လွ်င္ အက်ဳိးရွိျခင္းငွာ၊ ခ်မ္းသာျခင္းငွာ ျဖစ္၏ဟု သိၾကေသာအခါ ထိုတရားတို႕ကို ေဆာက္တည္ က်င့္သံုးၾကကုန္ေလာ့ ဟူ၍ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

၀ါဒလြဲေၾကာင့္ ကိုယ္က်ဳိးနည္းခဲ့ၾကသူမ်ား

ေဖာ္ျပပါ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အယူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေဖ၀န္နည္းကို မသိခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ကမာၻႏွင့္အ၀န္း အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ ဘာသာေရးဗန္းျပ သက္ေသမႈမ်ား မၾကခဏ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

၁၉၇၈ ခုႏွစ္က ဂိုင္ယာနာတြင္ ဂ်င္ဂ်ဳံးႏွင့္တကြ ေနာက္လိုက္ ကိုးရာေက်ာ္တို႕သည္ စည္ေပပါႀကီးမ်ားျဖင့္ အဆိပ္ရည္မ်ား ေဖ်ာ္ေသာက္ၿပီး မိမိကိုယ္ကိုမိမိ အဆံုးစီရင္လိုက္ၾကသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္က ယခုအခ်ိန္ ေသျခင္းသည္ ျမင့္ျမတ္ၿပီး ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ အလိုက် ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဟူ၍ပါ၏။

၂၂-၉-၁၉၈၅ ေန႕ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သီတင္းစာ၌ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ၊ မနီလာၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္၊ မိုင္ေျခာက္ရာခန္႕ အကြာ ဒါဗိုျပည္နယ္၊ ၀ုမီတန္ေက်းရြာတြင္ လူမ်ဳိးစု အႀကီးအကဲတစ္ဦးက ဘုရားသခင္ကို ေတြ႕ရမည္ဟု ေျပာၿပီး လူေပါင္း ၇၀ ကို ပိုးသတ္ေဆး ခတ္ထားေသာ ယာဂုကို တိုက္ေကၽြးရာမွ အားလံုး ေသၾကရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္ခန္႕ကလည္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ တပ္ဆပ္ျပည္နယ္မွ ေဒးဗစ္ကိုရက္ရွ္ သည္လည္း ႀကီးမားေသာ ၿခံ၀န္းႀကီးတစ္ခုကို စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ခုကဲ့သို႕ လံုၿခံဳေအာင္စီမံၿပီး ဘာသာေရးဗန္းျပကာ ဆြဲေဆာင္သျဖင့္ မိန္းမ၊ ေယာက္်ား အေတာ္မ်ားမ်ား စုမိသည္။ ထိုဌာနခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္လာေသာ အမ်ဳိးသမီးမွန္သမွ် သူႏွင့္လြတ္ကင္းသူ ခပ္ရွားရွားဟူ ပါ၏။

ေနာက္တဆင့္တက္ၿပီး လက္နက္မ်ားပါ စုေဆာင္းလာသျဖင့္ အေမရိကန္ လံုၿခံဳေရးအရာရွိမ်ားက စစ္ေဆးခြင့္ျပဳရန္ ေတာင္းေသာ္လည္း မရဘဲ ေဒးဗစ္ကိုရက္ရွ္တို႕ဘက္မွ စတင္ပစ္ခတ္သျဖင့္ လံုၿခံဳေရး အရာရွိမ်ားမွာ လက္နက္သံုးၿပီး အတင္း၀င္သိမ္း ၾကရေတာ့သည္။ ထိုအခါ သူ႕ကိုယ္သူ ေမတၱာရွင္၊ က႐ုဏာရွင္ ဟု ၀န္ခံထားေသာ ေဒးဗစ္ကိုရက္ရွက္က ဌာနခ်ဳပ္ႀကီးကို အလံုပိတ္ၿပီး မီးတင္႐ႈိ႕ကာ အထဲမွ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ထြက္မေျပးေစဘဲ မီးေလာင္ခံေသရန္ ေျပာၾကားပါသတတ္၊ မေနႏိုင္၍ ထြက္ေျပးသူမ်ားသာ အသက္ရွင္ၿပီး ေဒးဗစ္ကိုရက္ရွ္ အပါအ၀င္ ၈၅ ေယာက္တို႕မွာ မီးေလာင္ခံၿပီး ေသၾကရသည္။

၈-၁၀-၁၉၉၄ ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္လည္း ဘာသာေရး အယူမွားေၾကာင့္ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ ေသဆံုးရေသာ သတင္း တစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ရျပန္သည္။ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံတြင္ ဘာသာေရး အယူလြဲမႈေၾကာင့္ မီးေလာင္ကၽြမ္း ေသဆံုးသူမ်ား၏ အေလာင္း ၄၈ ေလာင္းကို ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း ေအပီက ေဖာ္ျပသည္။ ေသဆံုးသူမ်ားမွာ ခေရာ့အင္႐ိုစ္ ဘာသာေရးအသင္းမွ အသင္း၀င္ ၄၈ ဦး ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရွိရၿပီး ေျမေအာက္ ဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ အျခားအေဆာက္အအံုမ်ားအတြင္း အေလာင္းမ်ားကို ေတြ႕ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေသဆံုးသူမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္ လမ္းျပျဖစ္သူမွာ အသက္ ၄၆ ႏွစ္ရွိ ဆရာ၀န္ႏွင့္ ကေနဒါႏိုင္ငံ ကြီဘက္မွ ေအာ္ဒါေအာ့ဖ္ဆိုလာ ဘုရားေက်ာင္း ၀တ္အသင္း တည္ေထာင္သူ လပ္ဂ်ဴးနက္ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆသည္။ ၄င္းမွာ လက္နက္မႈျဖင့္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံသို႕ ယမန္ႏွစ္က တိမ္းေရွာင္လာသူ ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။

ဤကဲ့သို႕ အျဖစ္ဆိုးမ်ားႏွင့္ ႀကံဳရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းဇာစ္ျမစ္ကား ယံုၾကည္၊ ၾကည္ညိဳမႈ သဒၶါမ်ား၍ ခြဲျခားေ၀ဖန္ပိုင္းျခားမႈ ပညာ နည္းေသာေၾကာင့္ပါတည္း။

မ်က္ရည္မက်ခင္ သိေစခ်င္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။